„მშობლობა საკუთარ თავზე
გადაჭარბებაა“-
„პრაიმტაიმისთვის“
მიცემულ პატარა
ინტერვიუში ამბობს გიორგი
კეკელიძე. ახლად
გამომცხვარი მამა პაწია
ქალიშვილის ფოტოებს
სოციალურ ქსელში
სიამოვნებით აქვეყნებს და
ბედნიერ წუთებს
ასათაურებს - „ჩვენი წილი
გაზაფხული“, „მე
ვაკვირდები თოთო
სიზმრებს...“კეკე კეკელიძე 7
მაისს დაიბადა.„არის ლოცვა,
რომელიც არ გახსოვს, რადგან
ამ ლოცვას სხეულად
სიტყვები არ აქვს და ეს
არის ყველაზე დიდი და
ძლიერი ლოცვა. ლოცვა
ღელვისას“ - ეს ფრაზები
გიორგიმ მას შემდეგ დაწერა,
რაც ქალიშვილის ქვეყნად
მოვლინებას დაესწრო. თან
დარიგებაც მიაყოლა:„იცოდე,
ადამიანი არის ცოდვა,
რომელსაც ჩაიდენს და
მოინანიებს. მეტი არაფერი.
ან ამაზე მეტი რა უნდა იყოს?
ეს არის მთავარი ძალა,
რითაც ღმერთს
ემსგავსება“.***- ახალი
შეგრძნებები...- ჯერაც
დაკვირვების და
გაკვირვების პროცესია.
ცოდნის და განცდის
მორიგების ამბავი. დრო უფრო
გამიიოლებს ზუსტ პასუხს.-
ფიქრები?- ბევრს მოეხსენება
ჩემი ობსესიურობის საქმე,
ჭარბ ფიქრებს აქამდეც არ
ვუჩიოდი - ახლა ვცდილობ, რომ
პირიქით, გამოვხშირო ისინი
და კეკესთვის სასარგებლო
დავიტოვო. მარტივი ბრძოლა
არ არის.- რა შეიცვალა
შენში?- ვიგრძენი, რომ
მშობლობა, საკუთარ თავზე
გადაჭარბებაა.- მამაზე
ხშირად წერ. როგორ გინდა,
რომ ათწლეულების შემდეგ
კეკე საუბრობდეს თავის
მამაზე? - მინდა,
გამომივიდეს და ამ სასტიკ
სამყაროში, მსუბუქი
მეხამრიდი მაინც ვიყო
მისთვის. ნაკლები ტკივილი
და იმედგაცრუება იგრძნოს,
რაც, თუნდაც მე გამოვცადე.-
ეს ციცქნა გოგო შენი
წიგნების ახალ პერსონაჟად
გამოიძერწება? - ვნახოთ.
ოდესმე ალბათ კი. ახლა
მთავარი ტექსტი თვითონ
არის, რომლის კითხვასაც
ვსწავლობ.- უკვე დიალოგში
ცდილობ შეხვიდე. გინდა მალე
დაგელაპარაკოს? - ჩვენ უკვე
ვლაპარაკობთ. თვალები
ყოფნის ამისთვის. მასაც და
მეც.